Theater over ‘welzijn en dementie’ inspireert familieleden
Op 22 juni was er een thema-avond voor familie van bewoners van Silverein-locaties inregio de Bilt met als thema: ‘samen gaan we voor welzijn’. Tijdens deze bijeenkomst in locatie Weltevreden nam Jan van der Hammen het publiek mee in de wereld van het ouder wordende en beschadigde brein. Het leidde tot veel herkenning en bracht verheldering over de impact van dementie op de omgeving.
Meneer Brouwer staat met zijn medicijndoosje op het podium van locatie Weltevreden en prevelt ‘ma-di-wo-do-vr-za-zo’. Hij besluit dat het vandaag zondag is en neemt de pilletjes uit dat bakje. Even later checkt hij de krant: ach nee, het is dinsdag vandaag. En hups, de dinsdagpillen slikt hij ook. Het onderbuikgevoel van dochter Lotte vertelt dat haar vader de kluts kwijt is. Ze belt, maar na vage antwoorden, gaat ze voor de tweede keer die dag bij haar vader langs. Ze woont immers toch in de buurt…
Origineel uitwisselen
Jan van Hammen, voor veel mensen bekend als ‘de verwarde man met de fiets’ uit het spotje van Dementievriendelijk, speelt overtuigend meneer Brouwer terwijl Anne Nusselder de rol van Lotte op zich neemt. Met het uitspelen van diverse scenes bieden zij familieleden van bewoners van Silverein uit regio de Bilt een originele vorm om het thema ‘dementie en welzijn’ te bespreken.
Mantelzorger als informatiebron
De aanwezigen herkennen in Lotte ‘de klosdochter’ – het kind dat in de buurt woont en daardoor soms vaker voor een ouder zorgt dan haar lief is. Herkenning is er ook voor de kostbare bron van informatie die een mantelzorger is voor de zorg in een verpleeghuis. Neem nou de bewoner die dag in dag uit onrustig heen en weer loopt. Tot dochter zegt: ‘mijn moeder liep thuis nooit op schoenen, alleen als ze weg ging’. Antislipsokken blijken de onrust bij deze dame met 80% te verminderen.
Samenwerking familie en zorg
De scène waarbij meneer Brouwer na een val in het verpleeghuis terecht komt en dochter Lotte zijn meest dierbare spulletjes verzamelt die een plek kunnen krijgen op zijn kamer, sluit aan bij alle aanwezigen. Waar doe je als mantelzorger goed aan als het eigen huis wordt verwisseld voor een verzorgingstehuis? Uit de zaal klinkt: “Mijn partner zei dat hij werd gedumpt”. Een ander vertelt hoe hij amper afscheid kon nemen, omdat de zorg zijn vrouw vrijwel direct overnam. Hoe kunnen een zorgorganisatie en de mantelzorger zó samenwerken dat de ruwe overgang wat zachter plaatsvindt/ De avond biedt geen pasklare antwoorden; maar het delen van ervaringen en het samen nadenken over verschillende situaties, is zowel leerzaam als bemoedigend.
Tekst en foto’s: Jarieke Kattenberg
